روزها آمدند کمی ماندند و یکی پس از دیگری رفتند و هر یک اثری بر
من گذاشتند حالا چه ظاهری چه درونی ....
روزها هم مثل آدما رفتار می کنن حتی یه خورده خشن تر
نمیدونم یه پیچی رو نباید می پیچیدم که پیچیدم  یا اینکه
باید می پیچیدم و ....!!؟
نمیدونم شاید باید مثل همیشه قرص و محکم می بودم اما نتونستم و یه دفعه
سریدم یا شاید نباید ....!
اما هر چی که بود خوب بود ، الان که فکر می کنم می بینم
نشدنش بهتر از شدنش بود چون الان همزمان با یه لرزش کوچیک، یه سیگنال از عقل می گیرم
الان وقتی مثل رابینسون میرم به کشتی تا وسایل مورد نیازم رو بگیرم
با احتیاط میرم با احتیاط برمیگردم تا ....
الان جزیره ی من محدود به من هستش تازه بومیای این جزیره نه
دمدمی مزاجن نه آدمایی که پی عمل دماغ باشن یا اینکه فلان چیز به من میاد بیا اون داره
منم اونو میخوام و .....
تو این جزیره یه مردی هستش با یه تی شرت سرمه ای و یه شلوار سبز که یه
لنگش از زانو به پایین پاره شده
اوایل از بومیاش می ترسید ولی فهمید که اونا از آدمایی که
باهاشون سروکار داشت خیلی بهترن !!
 
چون دروغ نمی گفتند و این برای اون بهترین خصلت بود برای اعتماد .
در این اوضاع که دروغ بهترین سنگر برای مخفی کردن ذات حقیقی خودمونه
در این دوران که گفتن حقیقت ( به نظر من ) هم تراز با جنگ با دشمن هستش و
یک نوع جهاد .............
شب ها و روزها یه سوال در ذهن او در حال ضربه کوبیدن و علت یابی هست
که چرا آدما به این سادگی دروغ میگن و بیشتر اونا هم به عزیزترین کساشون میگن ...!!؟
چرا ؟
چرا . . .  !!؟

مرسی دوست ناشناس من (1970 )
توی پست قبلی من فقط شعر نیما رو نوشتم بقیه برای دوستم بود
ایندفعه اشتباه کردی من هم به این جلسات میرم اما ......

زمانی
 با تکه ای نان سیر می شدیم
  و با لبخندی
   به خانه می رفتیم
    اتوبوس های انبوه از مسافر را
     دوست داشت
      انتظار نداشت
       کسی به او در آفتاب
         صندلی تعارف کند
           در انتظار گل سرخی بود
             که این اتفاق ..................

بدون حاشیه !!؟
می گویند جامعه ی ما قشر ضعیف داره و متوسط و مرف...........
اما الان قشر ضعیف داریم و مرف...............
البته قشر ضعیف به سمت مرف..........
نرفته بلکه خط فقر در این کشور کمی پیشرفت کرده و اون قشر
رو هم سوار کرده و با خودش قرق کرده ،  در جامعه و  دین ما گفته شده
 دروغ مادر همه ی .......................
البته دروغ های ما از نوع مصلحتی هستند که ابداع خودمونه
چه فرقه ای هستیم ما ایرانیا !!!!!!!؟

   روزگاریست که شیطان فریاد میزند :
     آدم پیدا کنید ، سجده خواهم کرد ...!!!!؟

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا ؟
 
بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا ؟

   نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
   
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا ؟

      عمر ما ار مهلت امروز و فردای تو نیست
      
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا ؟

        نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

 
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا ؟

    وه که با این عمر های کوته بی اعتبار
     
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا ؟

         آسمان چون جمع مشتاقان ، پریشان می کند
         
درشگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا ؟

         شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
       
راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا ؟

      بی مونس و تنها چرا ؟
    
تنها چرا ؟ حالا چرا

     
************************

دیدین یکی می خواد یک چیزی رو به یکی بفهمونه دست به یه کارایی

میزنه که خودش خبر نداره اما اطرافیان یا اگه خواهری یا برادری

داشته باشه بهش میگن خودتو جمع کن ..!!

دو هفته پیش تو یه جمعی بودیم که این دور هم بودن یه هفته 10 روز طول کشید

تو جلسه ی سوم همچین اتفاقی افتاد و تقریبا متوجه شدم اما از اونجا که

کوچه علی چپ صفای خاصی داره رفتم یه سری اونجا

این بنده خدا تا یه هفته به ساده ترین نوع خواست مطلب رو حالیم بکنه

اما آخر کار فهمید که روی این دیوار یادگاری نمیشه نوشت

آخه یه دیواره .......

آدم خوبی بود اما

من تفریقی از جمع هستم ،

باقیمانده ای که تا انتهای تقسیم شاید صفر  شود اما 2 هرگز

حاصلضرب دو عدی که درهم به یک میرسند که در غیر این صورت

صفر است جواب نهایی.....!؟

از هر کسی که می پرسم چه خبر ؟

میگه همه چیز آروم و همه سلامتیم !!!

نمیدونم یا معنی آرامش و سلامتی عوض شده یا اینکه

در دنیای ما همه به آرامش و سلامتی رسیدن و

من در کنج اتاقم بی خبر باشم ..!؟

یادی از مرگ کنی شاد شوی

گر ز مرگ خویش بگریزی ، آبریزی

همه گویند که از مرگ سخن گفتن زشت است

تو بیا رازی از رازهای زندگی بگشا

ترا من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ ” تلاجن” سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
ترا من چشم در راهم.

شباهنگام.در آن دم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
ترا من چشم در راهم…

احتمال اینکه نیما اینو در مورد مرگ گفته باشه چقده ؟

سلام
ممنون محسن جان آهنگ خیلی قشنگی بود
دوست عزیزی در قسمت نظرات نوشته که من از روی
عصبانیت جواب دادم  . . . !؟

ای نیمروز زندگی ! ای گاهٍ جشن !
ای باغ تابستانی !
از شادمانی در پوست نمی گنجم
ایستاده و دیده ور و چشم به راهم ،
شباروز چشم به راهم دوستان خویش را :
کجائید ، ای دوستان ! فراز آئید ! وقت است ! وقت ؟
سفره ام بهر شما در بلندترین بلندا گسترده است
کیست که با ستارگان نزدیکتر از من بزید
یا با تیره ترین ژرفای مغاک ؟
این است پادشاهی من !
جزیره ی من و این اتاق که پهناورترین پهنه ی پادشاهی
و کوچکترین جزیره برای رابینسون ها ست !
شما بدآنجائید ، دوستان من ! اما دریغ که من دیگر آنی
      نیستم که شما به سراغش آمده اید !
درنگ می کنید و حیرانید - آه ای کاش که خشمگین می بودید !
من - دیگر آن نیستم ! دستی دیگرم ، پایی دگرم و چهره ایی دیگر ؟
من خود آن نیستم که در چشم شما دوستان بوده ام ؟
دگر گشته ام ؟ بیگانه با خویشتن ؟ از خویشتن بر جهیده ؟
کشتی گیری که بسا پشت خویشتن را به خاک رسانده است ؟
بسا با خویشتن پیچیده
زخم خورده از پیروزی خویش و را بر خویشتن گرفته ؟
مگر نه در طلب جائی بودم که باد در آن از همه تندتر بوزد ؟
مگر نیاموخته بودم بسر بردن درجایی را
که هیچ کس در آن بسر نمی برد ،
بدان بیابانی که خانه ی خس قطبی است ،
از یاد برده انسان و خدا و نیایش و نفرین را ؟
                     
همچون شبحی سرگردان بر یخرارها ؟
اما تو چه پر تاب و توانی ای دل !
امیدهایت پابرجاست ،
                   
درها را به روی دوستان تازه بگشا !
دوستان کهن را نگه بدار اما خاطرات مهمل را در گذشته بنه
روزگاری جوان بودی ، اما اکنون از همیشه رنگ پریده تر ،
وگذشت آن زمانی که دل پر بود از آن نقوشی
 که روزگاری به دست عشق
نگاشته شده بود
اکنون  پوست نوشته ای را ماند رنگ پریده و
سوخته که هر کس از گرفتنش پرهیز دارد
و امروز در گوشه ای از افکارش میگوید که چه خوب شد که نشد . . !؟

یاد این حرف بخیر
                      " جگر شیر نداری سفر عشق مرو . . . . "

سلام
پست قبلی رو حذف کردم چون غریبه ازمن خواست ،

و دیدم واقعا راست میگه نباید مشکلش رو

اینقدر باز می کردم

برای این کار توی این پست متن آهنگ غریبه از

ابی رو می نویسم امیدوارم که وقتی دید

خوشش بیاد !!؟

غریبه آی غریبه آی غریبه
 
عجب چشمای تو عاشق فریبه
  
نگام کن که دوست دارم نگاتو
   
خوب میشناسم صداتو
    
غریبه آی غریبه آی غریبه
     
عجب چشمای تو عاشق فریبه

    
من از عشق من از فقر
   
تو با من آشنا شو
  
من از شعر من از شب
 
تو با من هم صدا شو

    
غریبه آی غریبه آی غریبه
      
عجب چشمای تو عاشق فریبه
                         
 
من از گل من از خاک
  
تو از بالای بالا
   
دلم گرم دلم پاک
    
ولی رسوای رسوا
     
شکستم گسستم
      
به خاک و گل نشستم
       
سلامی کلامی
        
به که نازم که خستم

   
غریبه آی غریبه آی غریبه
     
عجب چشمای تو عاشق فریبه

    
صدام کن صدام کن
      
دلم تنهای تنهاست
        
بخندون نگریون که چشمم مثل دریاست

   
شکستم گسستم

     
به خاک و گل نشستم

        سلامی کلامی

          به که نازم که خستم

     
من از عشق من از فقر

        تو با من آشنا شو
          
من از شعر من از شب
             
تو با من هم صدا شو

             
غریبه آی غریبه آی غریبه
                
عجب چشمای تو عاشق فریبه
                     
غریبه آی غریبه آی غریبه
                        
عجب چشمای تو عاشق فریبه

                               
چون به زلف خود شانه می کنی
  خاطرم پراکنده می کنی
     من زحال دل گریه می کنم
        دل به حال من خنده می کند
            حبیب دل من ، حبیب دل من
                                    گریه می کند

امروز که دارم اینو می نویسم نمیدونم توی زندگی چه چیزی
رو باور کنم با کدوم سازش برقصم نمیدونم چرا خدا سال جدید رو با
این ساز برام شروع کرد اما طبق سنوات گذشته امسال یه طور
خواصی داره شروع میشه
یه ضرب المثل هستش که میگه " سالی که نکوست از بهارش پیداست . "
چه شود امسال البته با صد در صد خوش بینی و کلی اعتماد به نفس و مثبت نگری
سال سختی پیش رو دارم
شعر بالا رو غریبه نوشت و برام با یکسری متن برام ایمیل کرد منم کمی از شروع
سال خودم به اون  اضافه کردم   نتیجه میشه این دیگه .

                
 آخه من اینجا غریبم
  بزن و برو عزیزم
   مثل هر کس که زد و برد
    طفلی این دل که همیشه به گناه دیگرون مرد
      نفرت رو از غریبه سر یک غریب خراب کن
        خنده ی کوتاه من رو بیا گریه کن عزا کن
           بازی بسه پاشو بشکن من غریب و تو غریبه

برای بهترین دوست عزیزم  " غریبه "
امیدوارم بقیه سالش بهتر از شروع باشه .
بابت این نوشته هم معذرت قرار بود خودش بنویسه اینم به یادش . . . . .