« مارک بدبو » لقبی بود که سایرین کارتن خوابهای شهر به او داده بودند ‍،
از بس شبها در جوی آب خوابیده بود بدنش همیشه بوی لجن می داد . آن
 شب آنقدر سرد بود که تصمیم گرفت هر طور شده در نوانخانه بخوابد ، اما
آنقدر لامذهب بود که همه می شناختندش و مسئولین نوانخانه هم  - که
متعلق به کلیسا بود - به آنجا راهش نمی دادند . پس مجبور شد
با پوشاندن صورتش داخل آنجا شود سوپ گرم بهشان
دادند و چند دانه شکلات و یک لیوان نوشیدنی ! همه فقرای نوانخانه خدا را شکر
کردند و خوابیدند ، اما مارک فکرش آن بود که هر طور شده به زیر زمین آنجا برود و
تابلو عتیقه مریم مقدس را بدزدد و شبانه از آنجا بگریزد ، وقتی همه خوابیدند ، راهی
زیر زمین شد و .....

فردا روزنامه ها نوشتند : با فرو ریختن سقف نوانخانه کلیسا ، مارک بدبو درگذشت !

                                                                                  « ادوارد . دبلیو . نایس »